Şefaat”; başkasından, bir başkası için hayrı istemektir. Şefaat, sadece Müslümanlara mahsustur. Peygamberler, ilmi ile amel eden âlimler, şehitler ve melekler şefaat ederler.

Peygamber Efendimiz bir hadis-i şerifte şöyle buyuruyor: 

“Şefaatim, ümmetimin büyük günahkârlarınadır.”

Peygamber Efendimiz yine bir hadis-i şerifte şöyle buyuruyor: 

“Her Peygamberin kendisinden kabul edilen bir duası vardır. Öyle ki her Peygamber bu duasında çabuk davranmıştır (duasını dünya hayatında istemiştir). Ben ise onu kıyamet gününde ümmetime şefaat etmek için sakladım. O halde ümmetimden şirke düşmemiş bir halde ölen kimse inşaallâh ona nail olacaktır.”

Kâfirlere Kıyamet gününde şefaat yoktur.

Allâh-u Teâlâ şöyle buyuruyor: 

 “Allâh’ın razı olduklarından başka kimseye şefaat etmezler.”

Yani sadece mü’minlere şefaat vardır.