Melekler, nûrdan yaratılmış mükerrem kullardır.
Meleklerin sıfatları:
Nûrdan yaratılmışlardır
Cinsiyetleri yoktur, yani dişi veya erkek değildirler
Cinsel organları yoktur, yani cinsî münasebette bulunmazlar
Yemezler, içmezler, uyumazlar
Allâh’ın hiçbir emrine karşı gelmez, O’nun emirlerine uyarlar
Hepsi Allâh’ın evliyâ kullarıdır
En üstün Melekler: Cebrâîl, Mîkâîl, Azrâîl, İsrâfîl, Rıdvân, Mâlik (aleyhimusselâm).
Meleklerin her birinin vazifesi vardır:
Cebrâîl: Peygamberlere vahiy getiren Melektir.
Mikâîl: Yağmuru indirmekle ve dağlarla görevli olan Melektir.
İsrâfîl: Sûra üflemekle görevli olan Melektir.
Azrâîl: Rûhları almakla görevli olan Melektir.
Ratâîl: Evliyâların kalbindeki hüznü almakla görevli olan Melektir.
Münker ve Nekîr: Kabirde sual soran Meleklerdir.
Rakîb ve Atîd: Kulların amellerini yazmakla görevli olan Meleklerdir.
Koruyucu Melekler: Her insanla beraber sekiz Melek vardır. Bunların görevi, insanı cinlerin şerrinden korumaktır.
Getirilen salavâtları Peygamber Efendimize, ismen ulaştıran Melekler vardır.
Arş’ı taşıyan dört Melek vardır.
Bunların haricinde, ağaçlardan düşen yaprakları saymak, bulutları yönlendirmek gibi vazifeleri olan Melekler de vardır.
Zikredilenlerden anlaşılıyor ki, şeytan Meleklerden değildir. O, onların en üstünü, en bilgilisi ve hocası da değildir.
Rabb’imiz El-Kehf Sûresi’nin 50. Âyet-i Kerîmesi’nde buyuruyor ki:
Anlamı: “Meleklere, Âdem’e secde etmelerini emrettik; secde ettiler, ama İblîs secde etmedi; o cinlerden idi; Rabb’inin emrine karşı geldi küfre düştü.”
Uyarı: Şeytan, önceden Meleklerle birlikte Cennet’te Allâh’a ibâdet ederdi; ismi Azâzîl idi. Sonra Allâh’ın emrine karşı geldi ve Cennet’ten kovuldu.
Rabb’imiz Et-Tahrîm Sûresi’nin 6. Âyet-i Kerîmesi’nde, Melekler hakkında buyurdu ki:
Anlamı: “Melekler Allâh’ın emirlerine karşı gelmez, ancak onlara verilen emirleri yerine getirirler.»
Meleklerin en fazîletlisi Cebrâîl’dir (aleyhisselâm). İblîs ondan daha fazîletli değildir ve ondan daha bilgili de değildir. Dolayısıyla İblis Meleklerin hocası da değildir.
Şimdiye kadar zikrettiklerimizden anlaşılıyor ki, bazı insanların Melekler hakkında zikrettikleri bazı hikâyeler uydurmadır. Bu hikâyelerden birinde şöyle anlatılmakta : ’’Allâh, Hârut ve Mârut adındaki iki Meleği dünyaya gönderdiğinde onlar içki içtiler, gördükleri güzel bir kadınla zinâ yaptılar ve daha sonra bu zinâdan doğan çocuğu öldürdüler’’. Bunlar kesinlikle iftiradır.
Uydurma olan başka bir hikâyede de diyorlar ki: “Allâh, Âdem Peygamberin yaratılması için Cebrâîl, Mîkâîl, İsrâfîl ve Azrâîl’e yeryüzünün çeşitli topraklarından almalarını emretti. Onlar yeryüzünden toprak almak istediklerinde yer konuştu ve onlara dedi ki: ‘Ben, size toprağımdan insan yaratılıp, ileride Cehennem’de yanması için vermem.’ Bunu duyan Cebrâîl, Mîkâîl ve İsrâfîl yeryüzündeki topraktan almamaya karar verdiler. Azrâîl ise toprağın sözünü dinlemedi ve zorla topraktan aldı. Bunun için de ona canları alma vazifesi verildi.’’ diyorlar. Bu hikâyede, hâşâ Cebrâîl, Mîkâîl ve İsrâfîl Meleklerine, Allâh’ın emrini yerine getirmedikleri nispet ediliyor. Bu kıssanın da dinimizde kesinlikle yeri yoktur.
Bu iki hikâyenin uydurma ve iftira olduğunu Et-Tehrîm Sûresi’nin 6. Âyet-i Kerîmesi’nden anlıyoruz. Rabb’imiz buyurdu ki:
”Melekler, Allâh’ın emirlerine karşı gelmez, ancak onlara verilen emirleri yerine getirirler.”
Melekler hakkında söylenen başka bir uydurma bilgi ise, onların dişi oldukları bilgisidir. Bu, kesinlikle Müslümanlar’ın inancına terstir; çünkü Rabb’imiz Ez-Zuhruf Suresi’nin 19. Âyet-i Kerîmesi’nde kafirleri kötüleyerek buyurdu ki:
“Onlar Rahmân olan Allâh’ın Melekleri’nin dişi olduklarını iddiâ ettiler, yoksa onların yaratılışına şahit mi oldular?”
Meleklerin kadın olduğuna inananlar İslâm dairesi dışında olanlardır. Rabb’imiz En-Necm Sûresi›nin 27. ve 28. Âyet-i Kerîmeler’inde buyuruyor ki:
“Âhiret gününe îmân etmeyenler (kâfirler), Meleklerin dişi olduklarını iddiâ ediyorlar; hâlbuki onların bu hususta hiç bilgileri yoktur. Onlar sadece zanna uyuyorlar, şüphesiz zan hakikat namına hiçbir şey ifade etmez.“
